Snorkelen in de Indische Oceaan

Dag 8, maandag 15 juni 2009, Coral Bay

Vandaag gaan we vaststellen of Coral Bay zijn naam eer aan doet of dat het slechts een goede marketingtruc is om koraalliefhebbers te lokken. Het nauwelijks bekende Ningaloo Reef schijnt in niets onder te doen voor het wereldberoemde Great Barrier Reef aan de oostkust. De dag begint met een strakblauwe hemel en de temperatuur loopt snel op, maar helaas staat er ook een koude wind en de zee is behoorlijk ruw. In het haventje stappen we op de boot en varen een stukje verder langs het koraalrif voor een eerste duik in de Indische Oceaan. Het koraal is zeker mooi en in goede conditie, maar helaas zorgen de harde wind en de hoge golven voor veel sediment in het water waardoor het zicht op zijn best matig is. Toch weet ik nog een schildpad en flink wat tropische vissoorten te spotten. Rillend van de kou klim ik weer aan boord van het schip. We varen een stukje verder voor het beoogde hoogtepunt van vandaag. Een vliegtuigje is voor ons op zoek naar mantaroggen. Als ze er één gespot hebben varen wij er heen en springen in het water. Het is geweldig om zo’n gracieus beest door het water te zien ‘vliegen’. Dit is een kleintje van zo’n 2,5 meter spanwijdte (van vleugeltip naar vleugeltip), ze kunnen makkelijk 4 meter worden. Als de mantarog zich met plankton voedt maakt hij loopings en zie je zijn witte buik oplichten. En ik snorkel er een paar meter boven J.

Dag 9, dinsdag 16 juni 2009, Exmouth

Vandaag belooft één van de hoogtepunten van mijn reis te worden: snorkelen met walvishaaien, de grootste vis die in de oceaan rondzwemt (walvissen worden nóg groter, maar dat zijn zoogdieren). Walvishaaien kunnen tot 18 meter lang worden, maar de meeste zijn zo tussen de 6 en 12 meter lang. Het moet magisch mooi zijn om op slechts een paar meter afstand van zo’n enorm beest te zwemmen. Anders dan hun enorme bek van een meter breed doet vermoeden, zijn ze geheel ongevaarlijk en voeden ze zich met plankton. Maar helaas. De zee is nog ruiger dan gisteren en het is te gevaarlijk om uit te varen. De trip wordt afgeblazen.  Dat is flink balen, want ik wil al jarenlang een keer met walvishaaien zwemmen en dit is daarvoor één van de beste plaatsen ter wereld, maar mijn geduld wordt dus nog wat langer op de proef gesteld. De rondreis gaat morgen gewoon verder en ik krijg hier dus geen tweede kans om een droom te verwezenlijken.
Het alternatieve programma – wat al mijn reisgenoten toch al zouden doen – is een tocht langs een aantal prachtige stranden en snorkelplekken. Niet helemaal wat ik voor vandaag in gedachten had, maar wel gezellig en relaxed.